Przykurcze

Walka z nimi, albo zapobieganie ich powstawaniu – to jedno z najważniejszych wyzwań dla opiekunów osób obłożnie chorych. Przykurcze powodują nieodwracalne zmiany – deformacje w stawach, albo odbierają mięśniom ich właściwą funkcję.

POWSTAWANIE:

Przykurcze są wynikiem obkurczenia się tkanek miękkich, mięśni, więzadeł oraz torebek stawowych. Mięsień zaczyna się skracać i nie działa tak, jak powinien. Ich powstawaniu towarzyszą: ból, mniejsza ruchomość w stawie, albo jej brak, sztywność w ręce lub w nodze, stan zapalny.

O przykurczu mówimy wtedy, gdy pojawia się problem z wykonaniem ruchu – mogą to być:

• przykurcze zgięciowe – mamy problem z wyprostowaniem ręki/nogi i musi ona pozostać zgięta
• przykurcze wyprostne – sytuacja odwrotna do pierwszej. Ręka/noga musi pozostać wyprostowana, ponieważ mamy problem z jej zgięciem.
• przykurcze przywiedzeniowe – jest problem z odciągnięciem ręki/nogi
• przykurcze odwiedzeniowe – utrudnione przyciągnięcie ręki/nogi
• przykurcze mieszane

Najczęściej występuje jednak ten pierwszy rodzaj – przykurcze zgięciowe.

GIMNASTYKA:

Codzienne ćwiczenia w łóżku – mogą poprawić stan chorego… zapobiec wielu negatywnym skutkom, jakie niesie za sobą ciągłe przebywanie w jednej pozycji – wśród nich są właśnie przykurcze.

Najprostsza gimnastyka – polega na zginaniu (i prostowaniu) rąk i nóg, oraz ich rozruszaniu we wszystkich kierunkach. Pracujemy nad każdym stawem – ma to nie tylko zapobiec przykurczom mięśniowym, ale również poprawić stan skóry, jej elastyczność i jędrność.

Powtórzenia należy wykonywać parę razy dziennie… po kilka minut.
Dobrze też byłoby dopilnować, aby osoba leżąca w łóżku – nie miała ciągle przykurczonych nóg w kolanach. Efekty systematycznych ćwiczeń – widać już po kilku tygodniach.